Το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Ο όρος αναπηρία αναφέρεται στον περιορισμό λόγου, έργου ή άμεσης αντίληψης. Είναι αποτέλεσμα οργανικών ή περιβαλλοντολογικών αιτιών, που δημιουργούν ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικές πτυχές της ζωής, όπως η αυτοεξυπηρέτηση, η απασχόληση, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική συμμετοχή.
Τα Άτομα με Αναπηρία βασίζονται σε δύο κύριους πυλώνες για την ένταξή ή επανένταξη τους στην κοινωνία. Αυτοί είναι η Εκπαίδευση και η Απασχόληση. Η έλλειψη όμως ολοκληρωμένων πρακτικών παρέμβασης από την δομημένη Πολιτεία, αποτελούν τις κύριες αιτίες του κοινωνικού αποκλεισμού μιας ομάδας ατόμων που σύμφωνα με τις στατιστικές αποτελεί περίπου το 10% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΥΠΑ, τα ποσοστά ανεργίας των ΑμεΑ κυμαίνονται κοντά 80%, την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περίπου 50%. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό πληθυσμού ΑμεΑ που είναι εν δυνάμει εργασιακά ενεργό, παραμένει χωρίς απασχόληση για διάφορους λόγους και αυτοί είναι κυρίως λόγω του κοινωνικού αποκλεισμού και της στάσης των πολιτών απέναντι στα άτομα αυτά (κοινωνικές προκαταλήψεις, μη προσβάσιμοι χώροι κ.α.).
Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες. Τα άτομα αυτά βιώνουν συχνά το φαινόμενο του “Κοινωνικού Αποκλεισμού”. Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους.
Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, εργασιακή, οικονομική και πολιτική ζωή.
Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας αγωνίζεται σταθερά για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας, της εξάλειψης των διακρίσεων και των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού της παραπάνω ομάδας συνανθρώπων μας.
Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα τους, αγωνιζόμαστε για τη πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και είμαστε σε αγαστή συνεργασία με τους θεσμοθετημένους τους συλλόγους και σωματεία. Επίσης καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους ΑμεΑ να στραφούν προς τα συνδικάτα ώστε να ενδυναμώσουν την δυνατότητα παρέμβασής τους για την διεκδίκηση και προστασία των δικαιωμάτων τους.
H Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ, δεν αποτελεί και δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να αποτελεί ημέρα γιορτής. Είναι ημέρα ευαισθητοποίησης, προβληματισμού και σκέψης. Ημέρα αφιερωμένη στον καθημερινό αγώνα των Ατόμων με Αναπηρία να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους, συνήθως σε ένα αφιλόξενο για αυτούς περιβάλλον, στους οικείους τους που αγωνιούν μαζί τους νυχθημερόν και σε όλους τους εθελοντές, επιστήμονες, ειδικούς θεραπευτές που βρίσκονται δίπλα τους.
“Μπορώ να προσφέρω ό,τι κι εσύ, φτάνει
να μου δώσεις τα εφόδια και την ευκαιρία… “
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΦ
