ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ, ΩΣ ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Πρωτογενής τομέας της οικονομίας η γεωργία, δευτερογενής η βιομηχανία και τριτογενής το εμπόριο. Η λέξη έμπορος σύνθεση από την πρόθεση εν και πόρος – έσοδο – χρήμα, σημαίνει μέσα στους πόρους – χρήματα, επομένως οι έμποροι διαχειρίζονται χρήματα με την ανταλλαγή προϊόντων – εμπορευμάτων ή παρέχουν υπηρεσίες και αποκομίζουν κάποιο κέρδος.
Το εμπόριο συνδέει τους τόπους παραγωγής με τους τόπους κατανάλωσης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τοπικά και παγκόσμια.
Μέσα σε περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού προκύπτουν κέρδη, αλλά εξίσου και ζημιές, γι΄αυτό θεωρείται επάγγελμα που έχει κινδύνους που μπορεί να το υψώσουν, αλλά και να το ισοπεδώσουν – καταβαραθρώσουν.
Σε περιόδους κοινωνικής ευημερίας αναπτύσσεται και διογκώνεται ως κύριος μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας. Σε περίοδο όμως οικονομικής κρίσης, όπως σήμερα από το 2010 και μετά, υποφέρει κάθε χρόνο όλο και περισσότερο. Η κατανάλωση – τζίρος είναι ψυχή του εμπορίου και χωρίς αυτή αργοπεθαίνει το εμπόριο μέρα με τη μέρα. Δεν είναι στις προθέσεις μας να διογκώσουμε η διαστρεβλώσουμε την πορεία που βιώνει ο εμπορικός κόσμος σε ολόκληρη την Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης φτωχότερες που έχουν πληγεί περισσότερο από την παγκόσμια οικονομική λαίλαπα.
Το κλείσιμο – λουκέτα των επιχειρήσεων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της επαρχίας, δεν έχει προηγούμενο εδώ και εξήντα χρόνια μεταπολεμικά. Η κρίση του 1929 – 1933 ήταν μικρότερης έντασης και χρονικής διάρκειας. Ο κόσμος έχει ταλαιπωρηθεί και κουρασθεί πολύ, ιδιαίτερα τα φτωχότερα οικονομικά νοικοκυριά. Τα επιδόματα ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας που δίδονται, υποβοηθούν τους φτωχούς ως μια όαση – κήπος με δροσιά μέσα στην καυτή ζέστη της ερήμου της οικονομικής δυσπραγίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας έχει φθάσει σε οριακά σημεία καχεξίας – οικονομικής αναπνοής λαχανιασμένης. Το εμπόριο και η μικρή, ολοένα μικρότερη κατανάλωση, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι η ασθενής – αρρωστημένη οικονομική κατάσταση έχει φθάσει στα όριά της και οι παλμοί της καρδιάς της οικονομίας μας που εκπέμπει το εμπόριο, είναι σε ανησυχητικό βαθμό από τα μηνύματα που στέλνει η συρρικνωμένη κατανάλωση. Στο άμεσο προσεχές μέλλον με την αξιολόγηση και συμφωνία του επόμενου μήνα Μαϊου, είναι ανάγκη επιτακτική να συνοδευτεί και από εξαγγελίες άμεσων οικονομικών μέτρων για την αποκλιμάκωση των δυσχερών βαθμιαία, με ρευστότητα γενναία στην αγορά – εμπόριο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας για μια σταδιακή αποδέσμευση από τη μιζέρια και την καχεκτικότητα του συνόλου της κατανάλωσης.
Δεν εκσφενδονίζουμε ύβρεις και μηνύματα παραπληροφόρησης – προπαγάνδας καμιάς κομματικής παράταξης, συμπορευόμαστε με τους υγιώς σκεπτόμενους πολίτες χωρίς φανατισμούς και παροξυσμούς, με μοναδικό μας στόχο την πολυπόθητη οικονομική ανάκαμψη που πρέπει κιόλας να αρχίσει αμέσως για να μην εκπέμψει S.O.S. σήμα ύστατου κινδύνου η καταταλαιπωρημένη κοινωνία μας.
Το οικονομικό πλεόνασμα που προέκυψε στο τέλος του 2016 4% ως ισχυρό διαπραγματευτικό ατού, ας χρησιμεύσει στην τελική συμφωνία της 22ης Μαϊου τον επόμενο μήνα στις Βρυξέλλες και για την απομείωση του χρέους της χώρας μας σε βιώσιμα πλαίσια, για μια έξοδο της χώρας μας σε βιώσιμα πλαίσια, για μια έξοδο της χώρας μας στις αγορές των διεθνών χρηματιστηρίων, όπως έγινε με την Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρο, Ισπανία νωρίτερα, που είχαν χρέος λιγότερο και όχι τόσο δυσθεώρητα διογκωμένο από υπαιτιότητα των δικών μας αποκλειστικά πολιτικών και όχι των Ευρωπαϊκών που μας στηρίζουν με τρόπο αλληλέγγυο όλες οι χώρες και μάλιστα μερικές φτωχότερες από εμάς.
Είμαστε ευτυχείς κυριολεκτικά στην οικονομική δυστυχία που βιώσαμε επτά και πλέον χρόνια ως χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα ως εταίρος στον σκληρό πυρήνα της ζώνης του Ευρώ, διαφορετικά με άλλο νόμισμα εκτός ευρώ θα επιπλέαμε από καιρό ως ναυάγιο ακυβέρνητο σε φουρτουνιασμένα κύματα της θάλασσας με άγνωστη ρότα – πορεία του σκάφους μας. Ευγνώμονες για την είσοδό μας στην Ε.Ο.Κ.
ΠΕΤΡΟΣ ΠΡ. ΓΟΥΛΙΟΣ
