ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΟΤΟΜΕΣ
ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΔΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ
Τα αποκαλυπτήρια των Μακεδονομάχων Γεωργίου Μόδη και Ίωνα Δραγούμη πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 25 Μαρτίου 2012, αμέσως μετά την παρέλα-ση, στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας.
Οι δύο προτομές στήθηκαν με πρωτοβουλία του συλλόγου Μοναστηριωτών και πέριξ «Η ΕΛΠΙΣ», και την συνδρομή του Δήμου Φλώρινας.
Να τονίσουμε ότι η προηγούμενη Δημοτική Αρχή αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα του συλλόγου, κάτι που έκανε η παρούσα Δημοτική Αρχή.
Στην εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων παραβρέθηκαν συγγενείς του Γ. Μόδη, η οι θρησκευτικές, πολιτικές και στρατιωτικές αρχές, Μοναστηριώτες και πλήθος κόσμου.
Για τις δύο προσωπικότητες μίλησαν ο πρόεδρος του συλλόγου Θεόδωρος Βόσ-δου και εκ μέρους του Δήμου Φλώρινας ο Αντιδήμαρχος πολιτισμού Άρης Αρι-στείδου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΟΣΔΟΥ
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΟΔΗΣ
Πριν 15 περίπου χρόνια, το διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου των εν Φλωρίνη Μοναστηριωτών και πέριξ “Η ΕΛΠΙΣ”, ύστερα από σχετική εισήγηση του προέδρου Θεοδώρου Βόσδου, αποφάσισε ομόφωνα να τιμήσει με προτομές δύο σπουδαίους αγωνιστές της Ελλάδος και της Μακεδονίας, αλλά και πολύγραφους συγγραφείς, τους Ελληνολάτρες και Μακεδονολάτρες, Γεώργιο Χρήστου Μόδη και Ίωνα Στεφάνου Δρα-γούμη.
Πρόσθετο πρόκριμα της διοικήσεως του Συνδέσμου Μοναστηριωτών για την φιλοτέχνηση και τοποθέτηση στην πόλη μας των δύο προτο-μών, ήταν και η επίτευξη συμφιλίωσης στην Φλώρινα των δύο πολιτι-κών, που ανήκαν τότε στις δύο αλληλομισούμενες πολιτικές παρατά-ξεις, των Βενιζελικών και των Λαϊκών. Φρονούμε ότι πετύχαμε τον στό-χο μας.
Την φιλοτέχνηση των προτομών ο Σύνδεσμός μας την ανέθεσε στον δι-ακεκριμένο Φλωρινιώτη γλύπτη και ζωγράφο Νικόλαο Δογούλη, ο ο-ποίος, σημειωτέον, φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς την προτομή του Γεωρ-γίου Μόδη, έλαβε δε χρήματα μόνο για την προτομή του Ίωνα Δρα-γούμη, τα οποία πρόσφερε ο Δήμος Φλώρινας.
Σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια, που οι προτομές στόλιζαν τα γρα-φεία του Συνδέσμου Μοναστηριωτών, ο Δήμος Φλώρινας και ο Σύνδε-σμος Μοναστηριωτών, είμαστε στην ευχάριστη θέση να προβούμε σε σεμνή τελετή, στα αποκαλυπτήρια των δύο προτομών, του Γεωργίου Χρήστου Μόδη και του Ίωνα Στεφάνου Δραγούμη, που θα στολίσουν την κεντρική πλατεία μας, η οποία, ως γνωστόν, φέρει το όνομα του πρώτου τιμωμένου.
Είναι μέγιστη τιμή για τον Σύνδεσμό μας και τον Δήμο Φλώρινας, η το-ποθέτηση των προτομών των δύο σπουδαίων Μακεδόνων αγωνιστών, που ανάλωσαν την ικμάδα της ζωής τους για να υπερασπιστούν την Μακεδονία μας, την οποία επωφθαλμιούσαν ξένοι λαοί.
Από τους δύο τιμωμένους, γνωστότερος, βέβαια, είναι ο Γεώργιος Μόδης, ο οποίος γεννήθηκε την 1η Μαΐου 1887 στο ξακουστό Μονα-στήρι, όπου φοίτησε στην Μουσίκειο Αστική Σχολή το 1894 και απο-φοίτησε το 1906. Δεκαεπτάχρονος ακόμα, γαλουχημένος, όμως, από την Ελληνοπρεπή οικογένειά του, εντάχθηκε στην “Εσωτερική Επανα-στατική Οργάνωση Μοναστηρίου” στις 4 Ιουνίου 1906 και φλογισμένος από τα ελληνικά νάματα και την αγάπη προς την Ελλάδα και την Μα-κεδονία, στις 2 Αυγούστου 1906, πήρε το καριοφίλι και σκαρφάλωσε στα βουνά του Μοριχόβου, όπου συνάντησε και εντάχθηκε στα Ελληνι-κά Ανταρτικά Σώματα των Κρητών καπεταναίων Γεωργίου Βολάνη και Ιωάννη Καραβίτη. Μάλιστα, σε μια μάχη με τους κομιτατζήδες τραυμα-τίσθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1906.
Τον Απρίλιο του 1907 μετέβη στην Αθήνα, όπου εγγράφηκε στην Νομι-κή Σχολή και στην Εμπορική Ακαδημία του Όθωνα Ρουσόπουλου. Επι-στρέφοντας στο Μοναστήρι τον Μάρτιο του 1909, υπηρέτησε ως γραμματέας στην Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας, ενώ την ίδια χρονιά διο-ρίσθηκε υπάλληλος στην Τράπεζα Ανατολής στο Μοναστήρι. Το Μάρ-τιο του 1912 πήρε το πτυχίο της Νομικής Σχολής Αθηνών και πριν δικη-γορήσει επί σειρά ετών στην Φλώρινα, διορίσθηκε Διοικητικός Επίτρο-πος στα Καϊλάρια και στην συνέχεια Διοικητικός Επίτροπος στα Γιαννι-τσά και στα Γρεβενά, το δε 1918 υπηρέτησε στην Νομαρχία Φλώρινας ως Διευθυντής, ενώ το 1919 – 1920 τοποθετήθηκε Διευθυντής Νομαρ-χίας στην Κέρκυρα και το 1923 ανέλαβε καθήκοντα Νομάρχου στην Κο-ζάνη. Το βάρος της προσωπικότητάς του, οδήγησε τον Γεώργιο Μόδη στην Διεθνή Επιτροπή για την χάραξη των Ελληνοαλβανικών συνόρων.
Το 1923 ήλκυσε τον Μόδη η πολιτική, οπότε στις εκλογές της 16ης Δε-κεμβρίου 1923, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Φλώρινας, ο λαός της οποίας τον τίμησε με την ψήφο του σε έξι άλλες εκλογικές αναμε-τρήσεις. Ως πολιτικός γενικά διέπρεψε, βοηθώντας την Φλώρινα τα μέ-γιστα για την επίλυση πολλών εκκρεμών προβλημάτων του νομού και ιδίως με την ιδιότητα του Υφυπουργού Εσωτερικών το 1950 και Υφυ-πουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων το 1951, αφήνοντας την πολιτική σφραγίδα του στον τόπο.
Κατά την διάρκεια της κατοχής συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίστηκε στο γνωστό στρατόπεδο “Παύλος Μελάς” στην Θεσσαλο-νίκη, όπου παρέμεινε για δύο μήνες, ενώ τον Μάιο του 1944 διέφυγε στο Κάιρο της Αιγύπτου, απ’ όπου επέστρεψε στην Ελλάδα τον Οκτώ-βριο του 1944, οπότε ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου του ανέθεσε τα καθήκοντα του Γενικού Διοικητού Μακεδονίας από τον Νοέμβριο 1944 μέχρι τον Μάρτιο 1945. Υπό την ιδιότητά του αυτή ο Γεώργιος Μόδης αντιμετώπισε επιτυχώς πολλά προβλήματα της επο-χής, μέχρις ότου εμπεδωθεί η μετακατοχική τάξη. Ο Μόδης ήταν πρόε-δρος της Εθνικής Ένωσης Βορείων Ελλήνων. Απεβίωσε στις 18 Ιουνίου 1975 στην Θεσσαλονίκη. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης τον τίμησε, δίδοντας το όνομά του σε μια οδό, ενώ ο Δήμος Φλώρινας του αφιέρωσε την κε-ντρική πλατεία της πόλεώς μας.
Να σημειωθεί ότι ο τιμώμενος Γεώργιος Μόδης, υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Ανεγέρσεως Ανδριάντων Μακεδονο-μάχων και με την ιδιότητά του αυτή, στόλισε την Φλώρινα με αγάλμα-τα του Καπετάν Κώττα, του εκ Μοριχόβου Καπετάν Ζώη (ο οποίος αυ-τοκτόνησε στο Φλάμπουρο όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα), του καπετάν Λάκη Πύρζα, του Ιωάννη Καραβίτη και τα αγάλματα πολλών Μακεδονομάχων στα χωριά τους.
Η Ελληνική Πολιτεία, όμως, δεν μερίμνησε να τιμήσει τον Γεώργιο Μό-δη με άγαλμά του στην Φλώρινα, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, προσφέροντάς της τις θετικές υπηρεσίες του.
Εκείνο, όμως, που δεν έπραξε η Πολιτεία, το έπραξαν οι Μοναστηριώ-τες συμπατριώτες του στην Φλώρινα, με την ευγενική, βέβαια, χορηγία του Δήμου Φλωρίνης.
Ήδη η προτομή του Γεωργίου Χρήστου Μόδη στολίζει την κεντρική μας πλατεία, μαζί με την προτομή του Ίωνα Στεφάνου Δραγούμη.
ΑΡΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ
«Ο Ίων Στεφάνου Δραγούμης υπήρξε μια εθνική φυσιογνωμία, μία πολυσχιδής προσωπικότητα, που διαδραμάτισε στην εποχή του σπουδαιότατο πολιτικό και κυρίως πατριωτικό ρόλο στους αγώνες της Ελλάδος για να αποκρούσει τους από βορρά κινδύνους κατά της Μακεδονίας μας, την περίοδο που οι βούλγαροι την εποφθαλμιούσαν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν το λεγόμενο Μακεδονικό Ζήτημα.
Ο Ίων Δραγούμης ήταν από τους πρωτοπόρους και γενναιότερους Μακεδονομάχους. Ως στέλεχος του Ελληνικού Προξενείου στο τότε προπύργιο του Ελληνισμού, το ξακουστό Μοναστήρι, η δραστηριότητά του έφθασε σε υψηλά επίπεδα, καθοδηγώ-ντας τα Ελληνικά Ανταρτικά Σώματα, στον εθνικό αγώνα κατά των βουλγάρων κο-μιτατζήδων, σε όλη την έκταση του Μοναστηρίου, της Φλώρινας και της Καστοριάς.
Όσοι έγραψαν για την φιλοπατρία και την αγωνιστικότητα του Ίωνα Δραγούμη, τον προβάλουν ως φλογερό Ελληνομακεδόνα, ως Μακεδονολάτρη και πρωτοπόρο Μα-κεδονομάχο. Αυτή είναι η μία πλευρά της προσωπικότητας του Ίωνα Δραγούμη. Στην άλλη πλευρά του, συναντούμε έναν Ίωνα Δραγούμη γενναίο και Ελληνολάτρη πολιτικό και συγγραφέα πολλών σημαντικών βιβλίων, με το ψευδώνυμο “ΙΔΑΣ”.
Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1878, ήταν γόνος αρ-χοντικής οικογένειας από το Βογατσικό της Καστοριάς και είχε την ευτυχία να αν-δρωθεί στους κόλπους του μεγάλου πολιτικού πατέρα του, Στεφάνου Δραγούμη, Πρωθυπουργού της Ελλάδος το 1910 το όνομα του οποίου έχει κεντρική οδός της πόλεώς μας.
Την πατριωτική φλογερότητά του ανέδειξε ο Ίων Δραγούμης, με την εθελοντική κατάταξη το 1897 στον Ελληνικό Στρατό, όπου ένοιωσε την μεγάλη πίκρα του τότε άτυχου Ελληνοτουρκικού πολέμου.
Το 1899 διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών και το 1902 τοποθετήθηκε σε καί-ρια θέση, στο Ελληνικό Προξενείο στο Μοναστήρι. Από το εθνικό αυτό με-τερίζι, σε συνεργασία με τον πατέρα του Στέφανο Δραγούμη και τον εθνοπρωτο-μάρτυρα γαμβρό του Παύλο Μελά, διοργάνωσε με επιτυχία τον εθνικό αγώνα κατά των βουλγάρων κομιτατζήδων στην Δυτική Μακεδονία, με ένθερμους αγωνιστές αρχικά σλαβόφωνους, που, όμως, ήταν φλογεροί Έλληνες πατριώτες και είχαν κα-θαρή ελληνική συνείδηση, κι’ αργότερα με εθελοντές αγωνιστές από την κάτω Ελ-λάδα και ιδίως από την εύανδρο Κρήτη και την Λακωνία.
Τον πατριωτισμό του, αλλά και την προσωπικότητά του, την ανέδειξε ο Ίων Δρα-γούμης και κατά τον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο το 1912 – 1913, όταν κατετάγη και πάλι στον Ελληνικό Στρατό, με τον βαθμό του δεκανέα. Ο Αρχιστράτη-γος του Ελληνικού Στρατού Διάδοχος Κωνσταντίνος εκτιμώντας την φιλοπατρία του, την προσωπικότητά του και τους ευγενείς εθνικούς αγώνες για την Ελλάδα και την Μακεδονία, τον προσέλαβε ως πολιτικό του σύμβουλο και συμμετείχε, μαζί με τους υψηλόβαθμους στρατιωτικούς Δούσμανη και Ιωάννη Μεταξά, στις διαπραγμα-τεύσεις με τον Τούρκο αρχιστράτηγο Ταχσίν Πασά για την παράδοση της Θεσσαλο-νίκης στον Ελληνικό Στρατό και μάλιστα ήταν και ο συντάκτης του πρωτοκόλλου παραδόσεως της Θεσσαλονίκης. Αξίζει, ακόμα να σημειωθεί και το γεγονός ότι οι Στρατηγοί ανέθεσαν στον Ίωνα Δραγούμη να υψώσει την πρώτη Ελληνική Σημαία στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά. Αργότερα η οδός, όπου είναι ο Ναός του Αγίου Μηνά, πήρε το όνομα του Ίωνα Δραγούμη.
Ο Ίων Δραγούμης έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια για την Φλώρινα. Έτσι για χάρη της εγκατέλειψε την διπλωματία και πολιτεύθηκε, συμμετέχοντας στις εκλογές της 31ης Μαΐου 1915, επικεφαλής ανεξάρτητου συνδυασμού και μάλιστα στις επαναληπτικές εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1915, το ψηφοδέλτιό του, με σήμα “Ο ΣΤΑΧΥΣ” και τίτλο “Κυβερνητικός Συνδυασμός του Νομού Φλωρίνης” εξελέγη ολόκληρο. Για την ιστορία αναφέρουμε τα ονόματα των εκλεγέντων: Ιωάννης Σ. Δραγούμης, Ιωάννης Β. Λιούμπης, Όθων Ρουσόπουλος, Ιωάννης Βαλαλάς, Ακή Γιουσούφ Βέης, Πέτρος Πύρζας, Αλή Φερήτ ή Ούπης, Λάζαρος Ιω. ΧατζηΤύπης και Κωνστ. Χαιρόπουλος.
Ο Ίων Δραγούμη ήταν φλογερός Μακεδονολάτρης. Εκείνη την εποχή του σκληρού Μακεδονικού Αγώνα σάλπισε πανελλήνιο εγερτήριο για την Μακεδονία, με το σύν-θημα “Έλληνες, τρέξατε να σώσουμε την Μακεδονία. Η Μακεδονία θα μας σώσει”.
Δυστυχώς, όμως, η μοίρα τού είχε ετοιμάσει ένα κακό τέλος. Έπεσε θύμα των άγρι-ων πολιτικών παθών της εποχής του, καθώς μια φήμη, που κάλυψε την Αθήνα ότι δήθεν ο Ίων Δραγούμης συμμετείχε με άλλους αντιβενιζελικούς σε οργάνωση, που είχε σκοπό να δολοφονήσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Παρίσι. Στις 31 Ιουλίου 1920 ήλθε στην Αθήνα η φήμη της απόπειρας δολοφονίας του Βενιζέλου, οπότε στρατιωτικό τμήμα συνέλαβε τον Ίωνα Δραγούμη και χωρίς καμιά διαδικασία εκτε-λέστηκε στους Αμπελοκήπους, όπου υπάρχει και η επιτύμβια μνημειακή στήλη.
Έτσι η Ελλάδα έχασε έναν φλογερό Έλληνα και Μακεδόνα, θύμα των άγριων πολι-τικών παθών της εποχής εκείνης.
Ο Δήμος Φλώρινας, τιμώντας τους αγώνες και την μνήμη του Ίωνα Δραγούμη, έδω-σε το όνομά του σε πλατεία που άπτεται της οδού Μοναστηρίου . Σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο των εν Φλωρίνη Μοναστηριωτών και Πέριξ « Η Ελπίς» συνέβαλλε να φιλοτεχνηθεί και να τοποθετηθεί στη κεντρική πλατεία η προτομή του. Σήμερα ανήμερα της επετείου της Εθνικής παλιγγενεσίας και Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, του επετειακού έτους των εκατοντάχρονων ελευθερίων της πόλης, παραδίδουμε το δίδυμο έργο των προτομών του Γεωργίου Μόδη και Ίωνα Δραγούμη στους πολίτες της Φλώρινας, για να θυμούνται οι παλιοί και να διδάσκονται οι νέοι».
