Το περασμένο σαββατοκύριακο 11-12 Φεβρουαρίου, στην Τοπική Κοινότητα Δροσοπηγής, έγινα μάρτυρας αποτρόπαιων εικόνων. Μιά αδέσποτη σκυλίτσα ψυχορραγούσε, για καλή της τύχη μπροστά στο κατάστημα της κεντρικής πλατείας, προφανώς μετά από λήψη σκευάσματος τύπου “φόλα”. Με συντονισμένες ενέργειες και με τη χορήγηση του κατάλληλου αντίδοτου, καταφέραμε να κρατήσουμε στη ζωή την τετράποδη φίλη μας. Την επόμενη μέρα όμως, υπήρξε εκ νέου κρούσμα σε άλλο σκυλάκι και δυστυχώς οι ενέργειές μας αυτήν τη φορά ήταν άκαρπες και δεν καταφέραμε να το σώσουμε. Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί επανειλλημένα στην πόλη μας και με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να τονίσω τα εξής:
«Όποιος έχει συνηθίσει να θεωρεί τη ζωή ενός ζώντος πλάσματος ευτελή, κινδυνεύει να φτάσει επίσης και στην ιδέα για ευτελείς ανθρώπινες ζωές»
Δόκτωρ Άλμπερτ Σβάιτσερ
Ο άνθρωπος είναι ένα oν που του αρέσει να έχει τον έλεγχο και να επιβάλλεται, όπως άλλωστε συμβαίνει και για τα περισσότερα ζώα. Αυτή η ορμή όμως συνήθως τιθασεύεται μέσω των κοινωνικών και νομικών κανόνων τους οποίους μαθαίνουμε να υπακούμε ώστε να επιβιώσουμε ως κοινωνία. Αυτήν είναι και η ουσιαστική διαφορά της κοινωνίας των ανθρώπων με τις αγέλες των ζώων. Ο άνθρωπος καθοδηγείται από τη σκέψη και τη συνείδηση, οι οποίες ως εκ τούτου καθορίζουν και την εν γένει συμπεριφορά του εντός αυτής της κοινωνίας, ενώ τα ζώα καθοδηγούνται από το ένστικτο και μόνο. Όταν όμως μια κοινωνία δεν δείχνει σεβασμό στα κατοικίδια ζώα και έχει μάθει απλά να τα χρησιμοποιεί ως ζωντανά σκεύη, τότε είναι επόμενο ορισμένα άτομα να θεωρήσουν ότι έχουν κάθε δικαίωμα να κακοποιούν ή ακόμη και να σκοτώνουν τα ζώα κατά συνείδηση.
Όλες οι ιατρικές και εγκληματολογικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί πάνω στην κακοποίηση των ζώων, αναφέρουν πως οι βίαιες πράξεις προς τα ζώα έχουν αναγνωριστεί ως ενδείξεις μιας επικίνδυνης ψυχοπάθειας που δεν περιορίζεται στα ζώα. Τα άτομα που κακοποιούν ζώα συνήθως είναι άτομα που έχουν ένα μεγάλο αίσθημα ανασφάλειας και απουσίας ελέγχου. Στην προσπάθειά τους να έχουν τον έλεγχο πάνω σε κάτι (αφού δεν τον έχουν για τη ζωή τους), καταφεύγουν σε πράξεις βίας και κακομεταχειρίζονται ζώα. Και επειδή, ως συνήθως, η βία εκδηλώνεται πάνω σε ευάλωτα και αδύναμα να αντιδράσουν όντα, η κακοποίηση των ζώων και η κακοποίηση παιδιών/γυναικών συχνά συμβαδίζουν. Οι μελέτες καταλήγουν πως το ψυχολογικό προφίλ ενός ατόμου που κακοποιεί/θανατώνει ζώα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό το άτομο που κακοποιεί παιδιά και γυναίκες. Πρόκειται περί βαθιάς διανοητικής διαταραχής, η οποία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται συνεχώς και αδιαλείπτως. Με βάση τα παραπάνω λοιπόν:
ΕΣΥ που το κάνεις αυτό, να έχεις υπόψιν σου πως στις περισσότερες χώρες του κόσμου αποτελεί κακούργημα.
ΕΣΥ που το κάνεις αυτό, να έχεις υπόψιν σου πως η ανθρωπότητα ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία οικόσιτων τετράποδων. Εάν εκλείψουν αυτά, θα εκλείψεις και εσύ.
ΕΣΥ που το κάνεις αυτό, να έχεις υπόψιν σου πως ανήκεις στην στην ανθρωπότητα μόνο από την όψη σου και το γεγονός πως φέρεις ταυτότητα. Επί της ουσίας είσαι χειρότερος από τα αγριότερα θηρία της ζούγκλας. Αυτά είναι τετράποδα θηρία, ΕΣΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟ ΔΙΠΟΔΟ ΤΕΡΑΣ.
ΕΣΥ που το κάνεις αυτό, να έχεις υπόψιν σου πως δεν το’ χεις σε τίποτα να κάνεις τέτοιου βαθμού ζημία και στο συνάνθρωπό σου.
ΕΣΥ που το κάνεις αυτό, που δεν σέβεσαι και δεν αγαπάς τα τετράποδα γύρω σου, να έχεις υπόψιν σου πως αυτό πηγάζει από το γεγονός πως ΔΕΝ σέβεσαι και ΔΕΝ αγαπάς τον εαυτό σου. Και αναφερόμαστε πάντα υπό το πρίσμα της ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ και του ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΥ και όχι υπό το πρίσμα του εγωισμού. Όταν νιώθεις σαν σκουπίδι, πάντα συμπεριφέρεσαι ως τέτοιο.
Έχει παρατηρηθεί και κάποιο άλλο φαινόμενο στην πόλη μας. Φιλόζωοι συμπολίτες μας να ταϊζουν αδέσποτα και κάποιοι να τους “κράζουν”. Αγαπητοί φιλόζωοι συμπολίτες, να γνωρίζετε πως ο νόμος είναι με το μέρος μας. Ο Ν.4235/2014, αρθ. 46 αναφέρει ρητά πως:
Δεν απαγορεύεται η παροχή τροφής και νερού σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής.
Όχι μόνο είναι νόμιμο, αλλά αποτελεί και ηθική μας υποχρέωση.
Κλείνοντας την επιστολή, θα ήθελα να απευθύνω επίσημο ερώτημα στους τοπικούς άρχοντες.
Σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν.4039/2012, οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Η απόφαση 2202/75660, οποία δημοσιεύτηκε με το ΦΕΚ Τεύχος B 2082/06.07.2016, σας έδωσε τη δυνατότητα να καταθέσετε αίτηση για επιχορήγηση.
Στο επόμενο σχετικό ΦΕΚ όμως, απόφαση 3736/137702, ΦΕΚ Τεύχος Β 3986/13.12.2016, ο Δήμος μας απουσιάζει από τη λίστα με τους επιχορηγούμενους.
Ερωτόνται οι αρμόδιοι:
α) Σε ποιές ενέργειες προέβησαν για το τόσο σημαντικό αυτό ζήτημα;
β) Για ποιόν λόγο απουσιάζει ο Δήμος μας από τους επιχορηγούμενους;
Επειδή δεν πληρούσε τα κριτήρια ή επειδή δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου;
Καρράς Αθανάσιος
