Την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 16:30 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί ο καθιερωμένος αγιασμός και η αρτοκλασία, στο παρεκκλήσι του Άγιου Δημητρίου του Μυροβλύτη στο κτήμα του Φ.Ο.Ο.Φ στο λόφο του Αγίου Παντελεήμονος.
Κάθε χρόνο παραμονή της μεγάλης εορτής, τελείται στον ανοικτό χώρο μπροστά από το παρεκκλήσι ο αγιασμός, παρουσία μελών και φίλων του Φυσιολατρικού Ορειβατικού Ομίλου Φλώρινας.
Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, κτίστηκε αρχές του 1970, όπως ενδεικτικά αναφέρει η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο, καθώς υπήρχε η ανάγκη και η επιθυμία των μελών του ΦΟΟΦ, να καλυφθεί ένα κενό, σε ό, τι αφορά την έλλειψη ενός πνευματικού χώρου, ενός Ναού για να αφιερωθεί στον συγκεκριμένο Άγιο.
Η φωτογραφία που ανήκει στο αρχείο του ΦΟΟΦ, μας παραπέμπει στη πρώτη εκδήλωση με τον Αγιασμό, παρουσία 50 – 60 επισκεπτών. Διακρίνονται από δεξιά οι: Βυζάντης, Πέτρου, Πιθαράς, Ιγνατίου, Τσούλης, Παπαγεωργίου μετά συζύγου, Σβάρνας, Τάχου, Καλυβιάνος, και Σιάμκουρης.
Η λεζάντα που συνοδεύει την εικόνα αναφέρει:
Φυσιολάτραι, Μέλη του ΦΟΟΦ μπροστά στο προσκυνητάρι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο τον Μυροβλύτη και ανεγέρθη με φροντίδα του Ομίλου στο Κτήμα του. Οκτώβριος 1970.
Το μικρό παρεκκλήσι στο Κτήμα του ΦΟΟΦ όντως κτίστηκε με έσοδα και ενέργειες, βασισμένο στα σχέδια των μελών του Ομίλου και από εκείνη τη στιγμή αποτέλεσε, ένα επιπλέον σημείο αναφοράς, μαζί με το κτήριο, το τουριστικό περίπτερο, στις δράσεις για τη διαμόρφωση ενός οργανωμένου προσβάσιμου χώρου για το κοινό της πόλης, μέσα στο φυσικό περιβάλλον του περιαστικού δάσους της πόλης μας.
Για τα επόμενα χρόνια αποτέλεσε το σημείο, το οποίο τραβούσε το ενδιαφέρον των επισκεπτών και των περιηγητών στις διαδρομές με κατεύθυνση τη κορυφή του λόφου, καθώς το μικρό παρεκκλήσι είναι ενταγμένο πλήρως μέσα από τη κατασκευή του, στο φυσικό περιβάλλον του ευρύτερου χώρου.
Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου στο κτήμα του ΦΟΟΦ, ως κατασκευή και σύλληψη, ανήκει σε αυτές τις μικρής κλίμακας κατασκευές που είχαν κατά καιρούς οργανώσει και υλοποιήσει τα μέλη του Ορειβατικού Ομίλου, καθώς δεν είναι το μοναδικό εκκλησάκι που έχει κατασκευαστεί σε ορεινό πέρασμα.
«Εάν δεν υπήρχαν οι Ορειβάτες και οι Οικογένειες, που προστάτευαν για χρόνια τα εκκλησιαστικά μνημεία και τις μονές, δεν θα υπήρχε ζωή και κίνηση……… και δεν θα άναβαν τα καντήλια και δεν θα φώτιζε κανένα ερημικό παρεκκλήσι, σε κανένα ορεινό Ναό» Αξέχαστα λόγια του πατέρα Αυγουστίνου Καντιώτη σε μια περίοδο που οι Κυριακάτικες δραστηριότητες των κατοίκων της πόλης, χρειάζονταν να περιοριστούν μέσα στη κλίμακα του αστικού χώρου.
Το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, στο Κτήμα του ΦΟΟΦ, από τις αρχές τις Δεκαετίας του 70, όσο και ταπεινό και φτωχό παραμένει στο πέρασμα του χρόνου, δέχεται κάθε φορά τις προσευχές των περαστικών, στη βάση της ανάβασης με κατεύθυνση τη κορυφή του λόφου, όπου βρίσκεται η επιβλητική κατασκευή του Σταυρού. Ίσως το άναμα του κεριού, να αποτελεί και ως πράξη, αυτό που όλοι μας επιζητούμε. Να φωτιστούν οι ψυχές και τα μονοπάτια της ζωής μας, στην αγωνιώδη προσπάθεια να ανέβουμε το Γολγοθά, και μέσα από αυτήν τη πράξη να λυτρωθούμε.
