Όταν μια μεγάλη εκδήλωση καταντάει ένα απλό πανηγυράκι

Όταν μια μεγάλη εκδήλωση καταντάει  ένα απλό πανηγυράκι

Την περσινή χρονιά είχαμε προειδοποιήσει τους διοργανωτές του Παμμακεδονικού ανταμώματος πως με την τακτική που ακολουθούν σίγουρα αυτή η σημαντική εκδήλωση θα εκφυλιζόταν και θα καταντούσε ένα απλό πανηγυράκι. Και δεν διαψευστήκαμε. Η φετινή εκδήλωση δεν θύμιζε τίποτα από τη φιλόδοξη εκδήλωση που έδινε περιεχόμενο στη λέξη αντάμωμα. Και κυρίως δεν είχε καμιά σχέση με τους Παμμακεδόνες.

Κοντολογίς ήτανε μια καρικατούρα Παμμακεδονικού ανταμώματος. Δεν φτάνουν τα καλά λόγια  του Αντιπεριφερειάρχη και του Δημάρχου Φλώρινας. Μια τέτοια διοργάνωση θέλει πολύ δουλειά και κυρίως ιδέες, στόχους  και συμμετοχή.

Με τους Πόντιους, τους Κρήτες, τους  Μικρασιάτες, δεν κάνεις Παμμακεδονικό αντάμωμα. Δείτε δυο πρόσφατες εκδηλώσεις αυτή των στεφανωμάτων με τους  «Λυγκηστές» και τη ζωή από το χωριό με τον πολιτιστικό σύλλογο της  ΔΕΗ και του Πολυποτάμου, για να αντιληφθείτε πόση σημασία και αξία έχει αυτό που αναφέρω.

Αντιπαρέρχομαι το θέμα της παραποίησης των στολών των χορευτικών ομάδων αλλά και το ποιος χορεύει τι. Ένας καθαρά ανδρικός χορός δεν μπορεί να χορεύεται από γυναίκες. Κάθε αλλαγή ή προσθήκη πρέπει να έχει σχέση με τη ζωή των ανθρώπων μας και να μην είναι εισαγόμενη.

Η συρρίκνωση ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του 7ου Παμμακεδονικού ανταμώματος. Μόλις καμιά εικοσαριά σύλλογοι  συμμετείχαν, που στην πλειοψηφία τους δεν ήταν Μακεδόνες,  από τους 65 που μας ανακοινώθηκαν.

Ακολουθούσε η απουσία του κόσμου. Είπαμε κι άλλη φορά πως ο πολιτισμός ενώνει. Δυστυχώς στη Σιταριά ήταν αισθητή η απουσία των κατοίκων του χωριού  αλλά και των γύρω χωριών. Οι διοργανωτές φαίνεται ότι φοβούνται το άνοιγμα της εκδήλωσης και στη γύρω περιοχή.

Το τριήμερο έγινε διήμερο. Και το αντάμωμα της τελευταίας μέρας  που αποτελεί την καρδιά της εκδήλωσης, δεν έγινε ποτέ!!!  Άλλωστε ποιοι να το κάνουν;

Η φτώχεια του ανταμώματος ήταν τέτοια που ακόμα και ο  πρόεδρος του συλλόγου   «Νέοι Ορίζοντες», επειδή δεν είχε να πει τίποτα για το 7ο Παμμακεδονικό Αντάμωμα έκανε αναφορές στο περσινό.

Υποβαθμίστηκε η ποιότητα της εκδήλωσης. Δεν είχε ούτε ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό αν εξαιρέσεις το διαγωνισμό φωτογραφίας ως νέο στοιχείο. Για άλλη μια φορά ο πολιτισμός μας εμπορευματοποιήθηκε. Με «σουβλακερί»  και  «λουκανερί»  δεν κάνεις αντάμωμα.  Ασφαλώς και χρειάζονται τα λουκάνικα και τα σουβλάκια  με τις μπύρες. Όμως αυτά ακολουθούν και είναι το πάρεργο και όχι το κυρίως έργο.

Το φετινό Παμμακεδονικό Αντάμωμα ήταν μια απογοήτευση από κάθε πλευρά. Και η ανοχή έχει τα όρια της. Αν δεν μπορούν ας την αναθέσουν σε άλλους. Δεν δικαιούται κανείς να ευτελίζει μια τέτοια εκδήλωση.

Ο χρόνος δεν είναι δικαιολογία. Ας την κάνανε την εκδήλωση ένα, δύο μήνες αργότερα. Ας μην την κάνανε καθόλου,  αν δεν τους έπαιρνε ο χρόνος. Είναι προτιμότερο από την φετινή κατάντια.

Θα κλείσω το σημείωμα μου με αυτό που έκλεισα και πέρυσι.

Ο δρόμος που επέλεξε να ακολουθήσει το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου «Νέοι Ορίζοντες» είναι κατηφορικός και ολισθηρός. Κι αν συνεχίσουν έτσι φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι να συρρικνωθεί  έτι περισσότερο η εκδήλωση και εν τέλει να σβήσει ως Παμμακεδονικό αντάμωμα.

Μπάμπης Θ. Τριανταφυλλίδης